Dag 1 Dag 6   Dag 15 Dag 20
Dag 10 - zaterdag 14 september: naar Flagstaff via Sedona  
Reis naar Flagstaff (via Montezuma Castie en Sedona). 's Morgens vroeg zijn we richting Flagstaff vertrokken. Langs de weg zagen we eindelijk weer groene bomen in de bergen. Onderweg zijn we gestopt bij Montezuma Castle. Hier hebben we het zogenoemde 'Eagle passport' gekocht. Een kaart van $25 die onbeperkt toegang geeft tot alle Nationale parken en monumenten. Montezuma Castle is een oude verlaten indianen-nederzetting in een rotswand. Tussen 1100 en 1400 na Christus hebben hier circa 35 Sinagua-indianen gewoond. Niemand weet waar ze na 1400 heen zijn gegaan. Volgens een legende van de Hopi-indianen hebben ze zich bij hun aangesloten. Nadat we Montezuma Castle verlaten hadden zijn we Interstate Highway 17 afgegaan en zijn we over Freeway 89A richting Sedona gereden. Deze Freeway is een 'scenic tour' en je komt dan ook langs hele mooie rode mesa's (Spaans voor tafelberg) en tableaus (grote mesa's). We zijn vaak langs de weg gestopt om foto's te maken.

Ook zijn we op een gegeven moment de 89A afgegaan en een onverharde weg opgereden. Langs deze weg kwamen we nog indrukwekkender mesa's en tableaus tegen. Het plaatsje Sedona is een gezellig plaatsje met veel winkeltjes. Het was wel erg toeristisch. IJsje gegeten (Roos had vreselijk de hik) en daarna weer verder gereden door bossen, over bergen en langs beekjes. Ook zijn we onderweg nog vaak gestopt bij mooie vergezichten.
Tegen de avond kwamen we aan in Flagstaff (Motel 6 - Lucky Lane West). Hier zouden we twee nachten blijven. Tijdens het lezen van alle boeken en folders zijn we echter tot de conclusie gekomen dat 2 dagen in Flagstaff wel wat weinig was. Snel dus nog een extra nacht bijgeboekt in het tegenoverliggende motel 6 - Lucky Lane East (Lucky Lane West was volgeboekt in verband met een jeugd-voetbaltoernooi)
's Avonds hebben we pizza op z'n Amerikaans gegeten. Aan de balie bestelden we de pizza's. We konden kiezen uit een pizza met 1, 2, 3 of 4 toppings en we moesten kiezen tussen een pizza van 12, 15 of 17 inch. We hadden geen flauw idee hoe groot de pizza zouden zijn. Roos nam dus maar een "kleine"pizza van 12 inch en Leo nam de pizza van één maatje groter (15 inch). Vervolgens zijn we gaan zitten aan een tafeltje en moesten we wachten tot onze naam werd omgeroepen. Toen dit gebeurde kregen we de schrik van ons leven; het waren twee gigantische pizza's (maat karrewiel)! Snel lieten we de "kleinste" pizza inpakken en aten we de grootste ter plekke op (met onze handen aangezien we geen bestek kregen, we kregen er wel twee borden bij). Het weer vandaag: 's Middags wat regen gehad. 's Avonds eindelijk fris (circa 15 graden).
Dag 11 - zondag 15 september: Meteor Crater, Painted Desert en Petrified Forest
Orn kwart vor negen vertrokken we uit Flagstaff richting de Painted Desert via de Interstate Highway 40 East richting Hollbrook. Eerst hebben we een bezoek gebracht aan een Meteor Crater. De Meteor Crater ligt op 65 km ten oosten van Flagstaff, niet ver van Interstate Highway 40. Het is een plaats met een enorme krater die ontstaan is door de inslag van een meteoor, circa 49.000 jaar geleden. In het visitor center hebben we een film bekeken over meteoor-inslagen. Iin het museum stonden diverse fragmenten van de meteoor tentoongesteld. De krater is in 1871 ontdekt door Mr. Franklin en werd ook in eerste instantie naar hem vernoemd (Franklin's Hole).
 
Ansichtkaart van de Meteor-crater
Later werd de krater Coon Butte genoemd en men dacht dat het een oude krater van een vulkaan was. In 1886 werden de eerste ijzerbrokken gevonden. In 1902 bezocht Mr. Barringer het gebied omdat hij mogelijkheden zag voor ijzerwinning. Hij was de eerste persoon die ervan was overtuigd dat de krater was gevormd door een meteoriet. Hij nam verder aan dat de meteoriet zich nog onder de grond bevond. Dit laatste was echter niet waar. De meteoriet is tijdens de inslag totaal verwoest door verdamping, smelten en fragmentatie. Barringer heeft echter 26 jaar gezocht en gegraven naar de meteoriet. De meteoriet heeft hij niet gevonden, wel kleine stukjes ervan.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Painted Desert en Petrified Forest. Omdat het zeer mooi weer was, waren de kleuren in Painted Desert verbazingwekkend. Ook Petrified Forest, met de miljoenen jaren oude versteende bomen, was een belevenis. Natuurlijk kon Leo het niet laten om een klein stukje versteend hout in zijn broekzak te laten verdwijnen (overigens wel op aanwijzing van Roos!).

De bomen zijn versteend omdat dit gebied jaren geleden in de zee kwam te liggen. Toen het land weer omhoog kwam versteende de bomen. We hebben heel de dag door dit prachtige gebied gereden, ons telkens weer verbazend over de wissellende vergezichten en kleuren 's Avonds het centrum van Flagstaff bezocht. Leo was helemaal in zijn nopjes omdat in het centrum veel snowboardwinkels waren. In de winter is Flagstaff ook een echte wintersportplaats met skipistes in de 'Snowbowl'.
Ansichtkaart van de versteende bomen
Lekker gegeten in Charley's, een gezellige kroeg midden in het centrum. Deze kroeg was onderdeel van een hotel dat in 1880 is geopend, vervolgens is afgebrand en weer heropend werd in 1900. Het hotel was ook het eerste gebouw dat beschikte over een telefoonaansluiting. Wat hebben we gegeten? Roos: Franse uiensoep gevolgd door een New York Strip met gebakken aardappelen en groenten; Leo: Franse uiensoep gevolgd door Grilled Chickenfilet met Mexicaanse sauce, rijst en komkommers (totaal $30 betaald).
Dag 12 - maandag 16 september : Helicoptervlucht boven de Grand Canyon

Om 9:30 uur arriveerden we bij Grand Canyon Airport, een vliegveld dat 14 km ten zuiden van de ingang van het park is gelegen. We hebben ons direct bij Airtours ingeschreven voor een helicoptervlucht boven de Grand Canyon (kosten: $80 per persoon voor een vlucht van 35 minuten). Gezien de drukte konden we pas op 11.40 uur opstijgen. In de tussentijd hebben we gekeken bij het opstijgen en landen van de vliegtuigen en helicopters. Om circa 11:30 uur kregen we veiligheidsinstructies en daarna konden we - nadat er een polaroid-foto van ons was gemaakt - met 3 Duitsers en de piloot instappen. Vervolgens stegen we op voor een mooie maar "bumpy" vlucht boven de 1.600 meter diepe afgrond van de Grand Canyon. De vlucht begon op 15 km ten zuiden van de rand van de canyon. We vlogen laag over de bossen van het vlakke Kaibab-plateau en ineens viel de bodem weg. We zagen vertakkende zij-canyons, rode rotswanden en talloze tafelbergen. Wederom veel foto's gemaakt. De piloot heeft een prachtige duikvlucht gemaakt. Om ongeveer tien over 12 uur waren we terug op het vliegveld. Om 13:45 uur reden we het Grand Canyon National Park in.

Ook hier was onze Golden Eagie Passport geldig! Wij hebben - net als de meeste toeristen - een bezoek gebracht aan de South Rim. Voordat wij langs de rand van de canyon gingen rijden hebben we eerst een bezoek gebracht aan Grand Canyon Village. Hier bevindt zich ook het Visitor Center. In het Imax-theater hebben we een film gezien over de ontdekking van de Grand Canyon. Vervolgens hebben we de East Rim Drive gevolgd. Deze weg loopt van Grand Canyon Village tot Desert View en is 40 km lang. Langs deze weg zijn een aantal uitkijkposten: Yaki Point (2213 m), Grandview Point (2181 m), Moran Point (2181 m) en Lipan Point (2243 m). Bij Desert View (2267 m) overzagen we de Grand Canyon en ook een deel van de Painted Desert. Er waren veel toeristen en soms moesten we een aantal rondjes over de parkeerplaats rijden om een parkeerplaats te vinden. Het was de moeite echter wel waard! Aangezien de zon niet constant scheen en er soms donkere wolken boven de Grand Canyon hingen was het een indrukwekkend schouwspel. Schaduw en zon wisselden elkaar af en steeds zagen we weer nieuwe kleuren.
Dag 13 - dinsdag 17 september : Monument Valley

Rond negen uur zijn we vertrokken uit Flagstaff. Vandaag zullen we naar Moab rijden en onderweg een bezoek brengen aan Monument Valley. De reisroute voor vandaag: Interstate Highway 89, 160 en 163. Onderweg zullen we de grens van Utah passeren en zal de klok één uur vooruitgezet moeten worden (kwamen we pas 's avonds achter). Om 12:00 uur kwamen we aan in Monument Valley. Het gebied dat veel te zien is in (cowboy)films en reclames. Hoewel je veel kan zien vanaf de interstate besloten we ook een bezoek te brengen aan het Navajo Triball Park. Dit park is grondgebied van de indianen. Onze Golden Eagle Passport was hier dus niet geldig (entree $2,60 p.p.).
Eerst hebben we wat gegeten en een bezoek gebracht aan het visitor center. Hier is veel te zien over de historie van de indianen die ooit in 'dit gebied' hebben gewoond en over de Navajó Indianen, die nu in dit gebied wonen. Veel indianen verdienen hun kost door rondritten met bussen of terreinwagens te verzorgen voor de toeristen. In het park hebben de indianen een route uitgezet (onverharde weg) die je met je eigen auto kan rijden of met een bus of terreinwagen.Wij besloten de route met onze eigen auto te rijden. Het was maar goed dat we een huurauto hadden; grote delen van de onverharde weg waren namelijk niet echt geschikt om met een luxe personenauto te rijden! De route voerde langs alle belangrijkste bezienswaardigheden. Onderweg kwamen we ook veel kraampjes tegen waar de indianen zelf gemaakte sierraden verkochten. In totaal hebben we ongeveer twee uur over de route gedaan.

Om 14:30 uur verlieten we het Navajo Tribal Park Op weg naar Moab! Onderweg getankt in het piek kleine dorpje Blanding. De plaatselijke kroeg was tegen een winkel en de pomphouder. Vlak voor Moab kwamen we de eerste "Arch" tegen, een grote natuurlijke rotsboog. Uiteraard moesten we hier een foto van maken. Om 18:15 uur (plaatselijke tijd) kwamen we aan in Moab. Aangezien motel6 hier geen motel heeft hadden we geen reservering. Alle hotels in heel Moab zaten volgeboekt.

Uiteindelijk kwamen we nog een hotel tegen waar het bord 'vacancy' brandde, het sunset Motel. Het motel had nog één appartement en een caravan beschikbaar. De prijs was $123 per nacht. We vonden het eigenlijk veel te duur, maar veel keus hadden we niet. Aangezien wij erg twijfelde hebben we de sleutel meegekregen om de kamer te bekijken. Het appartement bleek een huis te zijn, compleet met keuken, badkamer, huiskamer en slaapkamer. Het was smerig en erg oud. Toen we echter terugkwamen bij de receptie stonden er verschillende mensen te wachten (en te hopen) dat wij de kamer niet namen, aangezien er werkelijk geen slaapplaats meer vrij was in heel Moab. We besloten dan ook de kamer te nemen.

's Avonds hebben we gegeten bij Pasta Jay's. Roos had spaghetti met vleessaus en Leo soep en caneloni met vis. Ook hebben we 's avonds onze reservering voor de volgende dag in Motel 6-Green River geannuleerd (de te rijden afstand voor de volgende dag vonden we te kort) en een kamer in het Best Western Hotel 'The Appletree in' in Ridgefield gereserveerd. Wij hebben die avond veel wanhopige mensen gezien op zoek naar een slaapplaats. Moab ligt centraal tussen de verschillende Nationale parken. In de wijde omtrek zijn er geen ander dorpen te vinden.

TIP: reserveer een slaapplaats in Moab of zorg dat je vroeg in de middag aankomt. Let ook op tijdsverschil met de aangrezende staten. Het weer vandaag: Na een koude start in Flagstaff is het weer vandaag zeer zonnig en aangenaam geweest. Rond het middaguur konden we onze korte broek weer aantrekken.

Dag 14 - woensdag 18 september : Arches National Park

We kwamen tijdens onze 'hike' eerst 'Landscape Arch' tegen. Deze boog staat hoog voor een rotswand en heeft een spanwijdte van 89 meter. Deze rotsboog is wat lengte betreft werelrecordhouder. Hoewel het eerste gedeelte van de wandelroute goed begaanbaar was (zandpaden), werd de weg hierna wat moeilijker en moesten we over gladde en ronde rotsen telkens omhoog en omlaag klimmen. We kregen het al snel warm. De te lopen route wordt aangegeven door middel van op elkaar gestapelde stenen. De klim was de moeite echter wel waard; boven opende zich een uiterste mooi panaroma. Na uren lopen kwamen we aan het eind van het pad bij de "Double-O-Arch". Een reusachtige opening in de smalle rots met eronder en opzij ervan een klein gat. Hierna konden we kiezen; dezelfde weg terug of terug via de primitive loop, een route van 3,5 kilometer. Hoewel we door middel van een bord bij de 'Double-O-Arch' werden gewaarschuwd voor moeilijk begaanbaar terrein besloten we toch voor de primitive loop te kiezen (De Amerikanen overdrijven altijd zo!). We hebben het geweten!!!!!!

We moesten over gladde rotsen klimmen, langs steile ravijnen schuifelen, door droge rivierbeddingen klunen, over boomstammetjes klimmen (onder je de afgrond) en soms op onze kont naar beneden glijden. Onderweg kwamen we maar twee mensen tegen; voor de resterende tijd moederziel alleen. Vaak hebben we ons afgevraagd of we nog wel goed liepen maar gelukkig kwamen we steeds de stapeltjes stenen tegen. Om 13:30 uur ( vier uur na vertrek!!) waren we terug bij de auto. Doodmoe en oververhit hebben we wat gegeten.en vervolgens zijn we het park uitgegaan op weg naar Richfield. Na aankomst in Richfield - om circa 16:30 uur - heeft Leo nog lekker even een uurtje in de zon gezeten om zijn beenspieren tot rust te laten komen., Roos deed dat liever op bed in een diepe slaap. 's Avonds hebben we gegeten in het Littie Wonder Cafe. Roos zat op de plek waar ooit Stephen King had gezeten (er hing een bordje aan de muur).