Dag 1 Dag 6 Dag 10 Dag 15 Dag 25
Dag 20 - dinsdag 24 september : Kings Canyon en Sequoia National Park

We zijn vroeg uit Bakersfield vertrokken richting Kings Canyon en Sequoia National Park. Het is de bedoeling dat we in deze parken de hele dag zullen doorbrengen. Via de Ash Mountain Entrance (in het zuidwestelijke deel van het Sequoia National Park) zijn we naar de 74 km verderop gelegen Grand Grove (in het Kings Canyon National ark) gereden. Deze weg (Generals Highway) bestaat voor een groot deel uit gevaarlijke haarspeldbochten.

Het Sequoia National Park heeft een oppervlakte van 1631 km en is het voornaamste reservaat voor de grootste en machtigste boomsoort ter wereld. Het noordelijk ervan gelegen Kings Canyon National Park heeft een oppervlakte van 1.863 km2 en is een gebied met reusachtige canyons, hoog oprijzende, steile rotswanden, talloze meren en watervallen, bergweiden en sequioa-dendrons. Vanzelfsprekend was de sequoiadendron één van de voornaamste bezienswaardigheden deze dag.

Zoek Roos tussen de bomen

Afgemeten naar het houtvolume is deze boom het allergrootste levende organisme dat we op aarde kennen. De leeftijd van de General Sherman Tree, de allergrootste sequoia in het park, wordt geschat op 2.500, tot 3.000 jaar. Met de kooistof dateringsmethode is het 'hart' van deze machtige woudreus niet te bereiken, maar tot op heden bestaan er geen bewijzen van sequioa's die ouder werden dan 3.200 jaar. De sequioadendron is ontkomen aan de verwoestingen van de laatste ijstijd van circa 10.000 jaar geleden en is daarmee de laatste telg van een oeroud geslacht van gigantische woudreuzen. Naarmate de ijzige temperaturen van de ijstijd verder opdrongen, moesten de reuzenbomen zich terugtrekken, zodat hun, huidige verspreidingsgebied beperkt is tot de westelijke flank van de Sierra Nevada-keten in Californie.
Zonder periodiek optredende branden kunnen sequoia's zich niet voortplanten. Jaren achtereen werden deze branden bestreden, maar tegenwoordig krijgen de door blikseminslag veroorzaakte branden en de aangestoken branden de gelegenheid om het ontstaan van jonge bomen te bevorderen. Onderweg kwamen we dan ook regelmatig borden tegen met de mededeling dat er sprake was van een gecontroleerde brand met het verzoek deze niet te melden. De overgang van Sequoia National Park naar Kings Canyon National Park was nauwelijks merkbaar. Bomen storen zich niet aan grenzen. Vervolgens zijn we dus door Kings Canyon Nationai Park gereden en hebben dit park verlaten via Grant Grove en High'way 180. Donker oerwoud werd afgewisseld met doorkijkjes op bergweiden en op het dal 1.200 meter beneden ons. Onderweg naar Fresno kwamen we langs uitgestrekte olijf-, citroen- en sinaas- en appelgaarden en langs katoenvelden. We kwamen in het donker in Motel 6 - Blackstone North aan.
Dag 21 - woensdag 25 september : Yosemite Park

Vandaag zijn we (op Leo's verjaardag) om 9:00 uur uit Fresno vertrokken richting Yosemite National Park. Via highway 41 kwamen we om 10:30 uur in het park aan. Het park kent diverse ingangen. Wij zijn het park binnengekomen via de south entrance bij Mariposa Grove (gebied met sequoia-dendrons) en Wawona (Indiaanse naam die 'grote boom' betekent). Het Yosemite National Park heeft een oppervlakte van 3.081 km2 en ligt in de Sierra Nevada-bergketen in het oostelijk deel van centraal California. Het park is het kroonjuweel van de National Plark Service en is één van de drukst bezochte nationale parken in de Verenigde Staten. Het werd in 1890 gecreëerd, dank zij de inzet van John Muir een man die een groot deel van zijn leven wijdde aan het streven tot behoud van unieke natuurgebieden. De hoogten in het park variëren van 600 tot 3.396 meter en het landschap bezit drie in het oog springende kenmerken: het ongerepte berglandschap, de groepen sequoia-dendrons en Yosemite Valley.

Na binnenkomst van het park zijn we eerst gestopt bij een oud station. We hebben hier kaartjes gekocht voor een ritje van een uur (van 11.00 uur tot 12:00 uur) met een authentieke stoomtrein van de Yosemite Mountain Sugar Pine Railroad. Deze trein werd vroeger ingezet voor het vervoer van Sugar Pines (soort grote dennenbomen) naar de houtzagerij.
Via Wawona Road en Glacier Point Road zijn we eerst naar Glacier Point op 2.199 meter hoogte gereden. Hier stonden we hoog boven Yosemite Valley en keken we op een enorme bergwand aan de andere kant, van het dal. John Muir noemde deze bergwand ooit het 'gebergte van het licht' door de zilverachtige kleur van het gesteente. Aan de overkant van het dal zagen we een grote waterval (onderdeel van Yosemite Falls). Normaal kan je hier twee watervallen zien, echter in de zomermaanden staat de grootste waterval droog. We zagen hier overigens ook heel veel eekhoorns, squirrels en Steller Jay's (een blauwe gaai met een zwarte kop met kuif).

Via Glacier Point Road zijn we teruggereden naar Wawona Road en vervolgens Big Oak Flat Road gaan volgen richting Tuolomne Meadows. De weg richting Tuolomne Meadows heet Tioga Road. Deze weg is gesloten van november tot en met mei van ieder jaar in verband met sneeuwval. Vanaf Crane Flat klommen we over een afstand van 74 kilometer oostwaarts naar de top van de Tioga Pass op een hoogte van 3.030 meter (de hoogste voor auto's geschikte bergpas in Californie). Via de Tioga Pass verlieten we het park en gingen we op weg naar Lake Tahoe. De weg bleek een lange weg te zijn over verschillende bergpassen. De laatste pas vóór Lake Tahoe gingen we in het donker over. Na aankomst in het motel snel een pizza halen, douchen en slapen. We waren uitgeputte

Dag 22 - donderdag 26 september: Lake Tahoe

Vandaag hebben we uitgeslapen tot 9.30 uur. De zon schijnt en het is niet te warm. Getankt en op weg gegaan voor een rondrit rond Lake Tahoe. Het hele jaar door fungeert de omgeving van Lake Tahoe als vakantie- en recreatiegebied. In de zomer wordt er gezwommen in en gevaren en geskied op het water. In de winter wordt er geskied op de sneeuw. Het gebied van Lake Tahoe wordt gedeeld door 2 staten Californie en Nevada. Een deel van het Zuiden en het oosten van Lake Tahoe behoort tot Nevada (is goed te zien aan de gokpaleizen en casino's). De rest van het gebied behoort tot Californië. De grens loopt dwars door het water. Lake Tahoe zelf is een meer met een oppervlakte van 500 km2, op een hoogte van 1.898 meter boven de zeespiegel. Het is verreweg het grootste bergmeer van heel Noord-Amerika en het op één na dipeste. Het ontvangt zijn water van talloze bergstromen en water af in Truckee River. Voor de rondrit hebben wij Highway 89 vanuit South Lake Tahoe genomen die rond het meer loopt. Op deze manier kwamen we aan de westelijke oever van Lake Tahoe Emerald Bay, tegen, één van de mooiste delen van Lake Tahoe en de omringende bergen. Vervolgens zijn we doorgereden naar Lake Tahoe City (circa 50 miles). Onderweg kwamen we langs skigebieden. Leo kon het uiteraard niet laten om bij Squaw Valley USA uit te stappen en de skipiste te betreden. Helaas lag er geen sneeuw.

In Lake Tahoe City hebben we boodschappen gedaan en gegeten. Tevens hebben we hier nog even gekeken naar grote forellen en zalmen die in een rivier met sterk stromend water zwommen. Voor $1 kochten we een zakje visvoer om de vissen beter te kunnen bekijken. Daarna nog even gewinkeld. Er waren veel winkels met ski-materiaal en ski-kleding. Om 14.30 uur waren we terug in het motel. Voor de rest van het dag hebben we lekker gerelaxed aan het zwembad. 's Avonds zijn we nog nog een casino geweest, waar Leo zijn geluk heeft beproeft aan de "rookies-table" een tafel waar 'Black Jack voor dummie's' werd gespeeld. We hebben gegeten in het Chinese restaurant in het casino.

Dag 23 - vrijdag 27 september : San Francisco

Vandaag vertrokken ui South Lake Tahoe. Het zou voornamelijk een reisdag worden. We kwamen 's middags om drie uur aan in ons motel. Het bleek één van de luxere motels van de Motel 6 keten te zijn. Helaas ligt het motel wel enkele kilometers buiten het centrum. Het aanwezig "zwembad" was het kleinste bad dat we ooit hebben gezien!

San Francisco ligt op een schiereiland dat in het westen wordt begrensd door de Grote Oceaan, in het noorden door de Golden Gate Strait (de toegang tot de baai van San Francisco) en in het oosten door San Francisco Bay. Eén van de mooiste en grootste natuurlijke havens ter wereld. Ons motel lag in Oakland-Embarcadero, een voorstad van San Francisco, aan de San Francisco Bay. De baai is circa 1.300 km groot en telt 14 eilandjes. De bekendste van deze eilandjes is Alcatraz. Op dit eiland is de wereldberoemde en beruchte Alcatraz-gevangenis gevestigd. 's Middags zijn we gaan winkelen in een gigantisch groot winkelcentrum net onder San Jose. Hier hebben we heerlijk gegeten en pas laat in de avond zijn we teruggekeerd naar ons motel.

De geschiedenis van San Francisco

In 1769 werd de baai van San Francisco ontdekt door een klein, uit Mexico afkomstig, Spaans legertje. In 1776 stichtten zij op één van de ruim veertig heuvels een zogenoemd Presidio (een klein fort) om de ingang van de baai tegen indringers te beschermen.

Geheel volgens Spaanse traditie werd behalve dit militaire steunpunt ook een katholieke missiepost gebouwd om de lokale Indiaanse bevolking te bekeren. Deze missiepost werd gebouwd door de monniken van de orde van de Heilige Franciscus en werd San Francisco de Assis genoemd. In 1847 werd het plaatsje officeel omgedoopt tot San Francisco.

Het plaatsje telde slechts een paar honderd inwoners, totdat op 22 januari 1848 iemand bij toeval op enkele goudkorrels stuitte. Vanuit alle hoeken van de werled stroomden tienduizenden goudzoekers en andere avonturies naar dit gebied. De stad groeide in een hoog tempo. Daarnaast bracht de Central Paccif Railroad in 1869 de spoorverbinding tussen San Fransisco en de oostelijk staten van Amerika tot stand. Sindsdien groeide de stad nog sneller en kwam industrie, handel, zeevaart en visserij er tot grote bloei. Voor de aanleg van deze spoorweg had men overigens goedkope arbeidskrachten uit China geronseld. De Chinezen vestigden zich na het gereedkomen van de spoorlijn in San Fransisco in een gebied dat momenteel Chinatown wordt genoemd.

De toekomst zag er zonnig uit, maar om 5.12 uur op 18 april in 1906 deed zich een grote aardbeving voor. Gasleidingen braken en een drie dagen durende brand legde de stad grotendeels in as. Het huidige San Fransisco dateert om die reden grotendeels uit de 20este eeuw. Enkele jaren geleden is San Fransico nogmaals getroffen door een hevige aardbeving. Het zal waarschijnlijk niet de laatste zijn geweest. San Fransico is namelijk gebouwd op de Andreas-breuk.

San Fransisco is opgebouwd tegen hellingen van meer dan 40 heuvels, met bekende namen zoals Telegraph Hill, Nob Hill en Russian Hill. De stad heeft door deze aanleg tal van steile straten. Om de grote werklosheid in de jaren dertig tegen te gaan financierde de overheid diverse grote bouwprojecten, waaronder de bouw van de befaamde Golden Gate Bridge en de Bay Bridge. De 12 kilometer lange Bay Bridge verbindt de stad met Oakland. Deze brug bestaat uit twee verdiepingen waarbij het verkeer boven elkaar, elk een richting op rijdt. De Golden Gate Brigde is 'slechts' 2,8 kilometer lang en overspant het zeegat van de baai. Deze imposante brug is inmiddels uitgegroeid tot het visitekaartje van San Fransisco .
Dag 24 - zaterdag 28 september : San Francisco
Ons 8:30 uur liep de wekker af. Snel aangekleed en vertrokken naar San Francisco. Om daar te komen moesten we over de Bay Bridge (tol $ 1). Om 9:30 uur kwamen we bij Fisherman's Warf aan. De auto hebben we geparkeerd in een zeer dure parkeergarage tegenover Pier 39 ($5 per uur met een maximum van $25 per dag). We namen ons direct voor de volgende keer een andere goedkopere parkeerplaats te zoeken. Omdat we in diverse boeken hadden gelezen dat je tijdig kaartjes moest kopen voor de overtocht naar het eiland Alcatraz, hebben we dit maar als eerste gedaan. Het bleek voor deze zaterdag al helemaal uitverkocht te zijn. De eerstvolgende mogelijkheid was zondag om 15:15 uur. Dit vonden we veel te laat op de dag. We kochten kaartjes voor maandag 10:45 uur. Na het kopen van de kaartjes zijn we Fisherrnan's Warf gaan verkennen.
Fisherman's Warf is het gebied rond Pier 47, de vroegere vissershaven. Het is nu een druk uitgaanscentrum met tientallen visrestaurants en tal van souvenirwinkels. Langs Jefferson Street kan je verse vis, krab en kreeft kopen die in grote pannen op straat worden bereid. Fisherman's Warf is dé toeristische trekpleister van San Francisco. Dit geldt ook voor, het verderop gelegen Pier 39. Deze voormalige havenpier is volgebouwd met (souvenir)winkels, eethuisjes en diverse kermisachtige attracties. Ook is er een jachthaven met ligplaatsen voor 350 plezierjachten. Een andere trekpleister zijn de vele zeeleeuwen die naast de pier in de zon liggen en in het water spelen.
Vervolgens zijn we kaartjes gaan kopen voor de Cable Cars bij de draaischijf in Powell, Street. Deze trams worden voortgetrokken door onder de straat weggewerkte kabels. We kochten een Muni passport voor drie dagen voor $10 per persoon. Deze pas is geldig in al het openbaar vervoer van het vervoersbedrijf Muni (bus, metro en cabine car). Na een half uur wachten bij de draaischijf, konden we plaatsnemen op het achterbalkon van de cable car. De klim naar Hyde Street (het centrum van San Francisco) kon beginnen.
Vanuit het centrum zijn we via Chinatown teruggelopen. Chinatown bestaat voor een groot deel uit een aaneenschakeling van in Chinese stijl gebouwde winkels, restatirants,tea-rooms, markten, tempels en theaters. Wat ons het meest verbaasde, waren de winkels waar men levende goudvissen, schildpadden en kikkers verkocht voor consumptie! Omdat we toch al van plan waren een videocamera te kopen, voegden we hier de daad bij het woord. Uiteraard kwamen we weer met een duurdere camera naar buiten dan gepland. Leo fiilmde direct de winkels waar al het Chinese levende vleeswaar te koop was. Dit tot groot ongenoegen van de eigenaar van de toko, die dan ook kwaad sommeerde de video uit te zetten.
Vervolgens zijn we via North Beach (ook wel 'Little Italy genoemd) teruggelopen naar Pier 39. Hier hebben we (voor de verandering) lekker Chinees gegeten (geen schildpad, kikker of goudvis). Om 18:00 uur waren we terug in ons motel. We hebben de video-opnames bekeken en de mogelijkheden van de nieuwe video-camera uitgeprobeerd.