Print dit verslag
Verslag 90 - Singapore Zoological Gardens

Op vrijdag 10 mei reizen we met de metro en de bus in een tropische hitte naar de Singapore Zoological Gardens, oftewel de dierentuin in Singapore. Nu hebben we al heel wat dierentuinen gezien in verschillende landen, maar deze is met stip de mooiste die we ooit bezocht hebben. De dieren leven allemaal in hun natuurlijke omgeving en er is bijna geen ouderwetse hok met tralies te vinden. Ook het aantal diersoorten is erg divers.

Er worden ook dierenshows gehouden waarbij men veel uitlegt over de dieren en de mensen probeert op te voeden. Nu is ons al vaak opgevallen dat Aziaten geen enkel respect hebben voor de dieren en hun (eigen) leefomgeving. In heel Azië (behalve in Singapore) wordt afval (waaronder plastic) gewoon uit het raam van een trein of een bus gegooid. Ook wordt afval achteloos op straat gegooid. Op een leuke educatieve manier probeert men hier de mensen op dit onacceptabele gedrag te wijzen om een beter leefmilieu voor mens en dier te krijgen. Voor Chinezen zal dit weinig nut hebben. Zij eten namelijk alle dieren op die lopen, zwemmen, vliegen en kruipen.

Neusapen
Neusapen

Als eerste brengen we een bezoek het apeneiland. Vooral de zeldzame apen met de lange neuzen trekken onze aandacht. Wat zijn die lelijk zeg! Pinokkio is er niets bij.
Op vaste tijden worden de dieren gevoederd en wordt er door een oppasser uitleg gegeven over het leefgedrag van de desbetreffende dieren. Ook de apen op het apeneiland krijgen verse groenten toegeworpen. Het meest opmerkelijke vinden wij echter het voeren van de vissen. Nu horen wij je denken: vissen?...

Het gaat om de Arapaima, de grootste zoetwatervis ter wereld. De vis wordt maximaal 4,5 meter groot en 200 kilo zwaar en zwemt in het Amazonegebied rond. We lopen toevallig langs de poel waar ze zwemmen (we kunnen ze niet zien omdat het water erg troebel is) als de oppasser met een emmertje vis en een stokje komt aangelopen. De oppasser vraagt aan een stoere brede vent of hij wil helpen met het voeren van de vissen. De stoere jongen wil dat wel en vraagt nog of dat stokje wel echt nodig is. Hij kan toch best wat verder bukken en zijn hand vlak boven het wateroppervlak houden? De oppasser adviseert hem om het de eerst maar eens met het stokje te proberen. De knaap gaat op zijn knieën zitten en houdt het stokje met het visje net boven het water. De oppasser gaat achter hem staan en houdt hem onopvallend bij de kraag van zijn shirt vast.

We zien het water onder het stokje bewegen, een grote vin en een bek komen boven water uit en met een grote plons en een hard zuigend geluid is het visje verdwenen. De stoere knaap schrikt zich een ongeluk en trekt snel zijn hand terug. Iedereen om hem heen springt zeker één meter achteruit. Het is niet goed onder woorden te brengen wat er gebeurde, maar iedereen schrikt van de agressieve vis en het opvallende harde geluid dat hij maakt als hij het visje naar binnen zuigt. Spectaculaire eetmanieren zullen we maar zeggen...
Het voeren van de Arapaima
Het voeren van de Arapaima
De oppasser ligt in een deuk. Hij wist immers dat de grootste zoetwatervis ter wereld het visje met een oorverdovend lawaai en een enorme kracht in zijn bek zou zuigen. Wij dopen de vis maar tot "nilfish" van Nilfisk, de stoere stofzuiger...
Het voederritueel wordt nog verschillende keren herhaald met nietsvermoedende bezoekers. Eén vrouw maakt het helemaal bont; Ze schrikt zo hevig dat ze begint te gillen en het stokje in het water gooit. We amuseren ons kostelijk bij het voeren van die "saaie" vissen.

Komodovaraan
Komodovaraan

Andere zeldzame dieren die de dierentuin herbergt zijn onder andere de Komodovaranen. We hebben ze helaas op Komodo gemist (zie verslag 88), maar kunnen ze hier uitgebreid bekijken. Er zijn maar weinig dierentuinen die Komodovaranen hebben. De enige andere die we gezien hebben waren op Bali en in de San Diego Zoo.

De rest van de dag slenteren we door de dierentuin en lopen onder andere door een hok waar slangen, leguanen en schildpadden "los" rondkruipen, een kooi waarin vlinders, vogels en vleermuizen "vrij" rondvliegen en zien we door een glazen ruit hoe ijsberen, zeeleeuwen en zeekoeien onder water zwemmen.

 

Naast de dierentuin bevindt zich nog een gedeelte dat alleen 's avonds geopend is, de zogenaamde "Night safari". Hier bevinden zich de hokken van de nachtdieren. De sluitingstijd van de dierentuin en de openingstijd van Night Safari sluiten niet op elkaar aan, hetgeen inhoudt dat we wat tijd moeten doden. We eten dan ook een hamburger bij de uitgang van de dierentuin en kijken rond in de winkeltjes bij de ingang van Night Safari.
Als de deuren om 19.30 uur opengaan, nemen we eerst het safaritreintje en rijden langs de verblijven. De hokken en velden zijn op een dusdanige manier verlicht dat je als mens net voldoende licht hebt om de dieren te zien (soms zijn ze wat moeilijk te vinden) en de dieren geen last hebben van het licht. Al met al is ook deze dierentuin mooi opgezet en het is en bijzondere ervaring om op deze manier in een dierentuin rond te rijden/lopen.
Als het treintje stopt lopen we verder over een uitgezette route langs de verblijven van vele (roof)dieren. Bijna lopen we met ons gezicht tegen enkele grote vliegende honden (groot uitgevallen vleermuizen). Het is hier ook zo donker. Je ziet geen hond, eh hand, voor ogen. De beesten schrikken net zo hard als wij en vliegen rakelings over onze hoofden naar een veiligere plaats in een andere boom.

Rond 22.30 uur houden we het voor gezien. We zijn bekaf van het heel de dag slenteren en besluiten (lekker makkelijk) een shuttlebus terug naar Orchard Road te nemen. Maar helaas, we worden enkele blokken te vroeg afgezet en moeten nog een heel eind naar het hotel lopen. En we zijn al zo moe...

Fotoserie 100
Achter de schermen
Volgende verslag